Eene schöne Bescherung för Opa

Wenn zwei Generationen shoppen gehen ... treffen mitunter Welten aufeinander. (Daniel Bockwoldt, dpa)

Oma Gisela (79 Johr) un ehr
Enkeldochter Lena (15 Johr) gohn ton Inkööpen in de Bremer Obern­stroot in eene Boutique. Luter Wiehnachts­pop kummt ut den Sabbelkasten an de Decken. Achtern Tresen steihn junge Deerns im knappen Santa­kostüm. Op dem Kopp hebbt se Wiehnachtsmannmütz’n met Blinklicht.

Lena: Oma, wie finnst denn düsse Büx? Is de nich mega cool?

Oma Gisela: De mökst lien? De hett doch en grotet Lock an’t Knee. Hol di man sass eene Büx von Witt-Weiden. Dat is en
goden Loden un de Büxn ook nich so düür.

Lena: Oma! Dat mutt so wesen. Dat is modern un stylish!

Oma Gisela: Wat seggst du? Schteilisch? As ick noch jung weer, da geev dat keene Büx mit Löcker. Wenn de mol twei wöör, da köhm da’ n groten Plaaster rup, un de Büx weer alwedder wie nee.

Lena: Vondaag is nich fröher, Oma. Wie is dat denn mit disse Bluse? Wat meenste dorto?

Oma Gisela: De is veel to schaneerlich! Do kiekt jo de haalve Buuk ruut. Do schast man likers dien Vadder frogen un nich mi.

Lena: Nee, min Vadder is jo so bannig ooltfränksch. De wullt jo nich mol, dat ick een Piercing innen Booknavel moken lot. De is’ n beten alvern.

Oma Gisela: Buuknabel…?

Lena: Jo hier, kiek mol …

Lena treckt den Pulli
in de Hööchte un wiest
Oma ehr Piercing.

Oma Gisela: Deern, du hess jo nich mol en Hemd an. Dat du dich man nich verküllst!

Lena: Och Oma, du büst jo noch veel slimmer as min Papi!

Oma Gisela: Ik meen dat man nur good met di, mien Deern. Aver du hest recht: Wi hebt fröher uk nich allns doon, wat use Öllern sächt hebbt. Ober wat ick noch seggen wull: is ’nn smucker Klunker, dien Pimsing.

Lena: Piercing!

Oma Gisela: Hebb ick doch seggt. Villicht kööp ick me ook son Dingsdor. Mol sehn, wat Opa dorto meent.

Lena: Ober Ooma!!! Dat geiht doch nich!

Oma Gisela: Villicht hebt dschie junge Lüüd jo doch Recht. Man mutt ook mit de Tied gohn. Bi de meesten Lüe von min Öller is de Tied nich widder gohn. Wenn ick in meen Öller noch wat rieten will, is dat man fief för twölf. Hallo Verköpersche!! Künnt se mi mol eben raatslan?

Lena: Dat glöv ick nu nich: Mien Oma dreit over! Har ick bloots nix seggt!

Verköpersche: Kann ick ji hölben?

Oma Gisela: Dat künnt se. Ward höchste Tied, dat de olle Kledaasch ut mien Klederschapp rut kömmt. Ick will nich so öllerhaftig utsehn as miene Oma. Ick bruuk een ne’et Outfit, as mine Grootdochter jümmers secht.

Lena dreiht sick üm.
Ehr is dat schaneerlich.

Verköpersche: Wat wullt se denn?

Oma Gisela: Na jo – wat Niemoodsches.

Verköpersche: Wi hebbt heer een Push-up mit blütenbestickter Spitze, verstellbaren Trägern, Schleife mit Strassstein vorn und mit vorgeformten wattierten Cups. De hebbt de Bossen nob oben un givt jem ne
an­makenen Form. Ober wi hebbt nich mehr veel.

Lena: Kumm Oma – wi wüllt no Huus hen!

Oma Gisela: Töv mol! Nu ward dat man opregend!

Verköpersche: Wi hebbt ok Hotpants mit blütenbestickter Spitze mit Schleife und Strassstein. Dat künnt se bi veertig Grod inne Waschmaschien waschen. Dat ward ok gern von … äh … junge Lüüd köfft.

Oma Gisela: Stimmt dat ook? Kiek mol, Lena!

Lena: Oma, mook to! Use Bohn töövt nich!

Oma Gisela: Ach, lot man. Dor kümmt jümmers eene wedder. Ick glööv, ick nehm bied. Ward Tied, dat inne Sloopstuuv mol wedder een annerer Wind
weiht …

Lena: Oh mien Gott! Nu ward Oma dull un ick hebb Schuld!!

Verköpersche: Geern. Dat mookt 35,70 Euro.

Oma Gisela: De Blus, de mien Enkeldochter sik utsöcht har – givvet de ok in miene Grötte?

Verköpersche: No jo … ähh … dat is een figurnahes Neck­holdermodell, im Nack bünn un um de Bost utpolstert. Anners ok kiekt de Buuk rut.

Oma Gisela: Mien Enkeldochter sech jümmers, ick schall nich so spießig wees’n. Dat sechst du doch jümmer, Lena. De nehm ick ook noch. Ick sech di dat: Opa ward sick wunnern.

Verköpersche: Mi is dat recht. Dat mookt nool 14,90 Euro.

Lena: Nee, nee, nee. Düsse Johr to Wiehnachten hett mien Opa ober ne schöne Bescherung!

⇒Holger und Gisela

⇒Wittschen